21. Soğuk

 Yokken, çoktan yazıldı.
Şimdiyse yeniden biçimleniyor. 

Mürekkepten hokkaya, divitten sayfaya, sayfadan dimağlara varlık her an değişim içindedir. Bağlı olunan bütünü aramaktır değişim, aramaksa sonsuz. 

Doğum yerini hâlâ değiştiremedin değil mi?
21. Soğuğa hoş geldin!
Hoş ayrılabilir misin, değişmene kalmış. 

İlk açtığımızda gözlerimizi tahta diktik. Onun dolu olduğunu fark ettiğimizde bir daha mutlu olamadık. Özne olmaya çalıştık bir ömür boyu. Ölümle karşılaştığımızdaysa ölmeyi istemediğimizi düşündük ki, özne olamayacağımızı anladığımız gün o gündü. 

Yokken ise bambaşka.
Mutluluğun apayrı bir biçimi, burada yeniden tanımlanıyor. 

Hangi yokluğu seçeceksin?
Tüm gücünle var olmaya çalıştıkça görmezden gelindiğin kitlesel yokluk mu, varoluşunun kimyasıyla sınırsız varlığa ayna olmak mı? 

Sesler dondu kaldı, artık yankılanmazlar.
Sürüden ayrıl, toplumsal kurgu olarak yaşamak ölümdür.
Sentetik melodilerin notası olmayı kim ister ki? 

Dünya değiştirmeli yeni bir söz duymak için. 
Uzay mevsimlerinde söz söylenmez, işitilir. O arayışlar evrenine taşınmalısın; 
Yokken’e! 

Ø